Na het verlaten van het schitterende Wynn hotel in Las Vegas, stond ons een stuk minder levendig deel van de V.S. te wachtsn: Death Valley. En was het in Vegas al warm (36 graden), in Death Valley liep de temperatuur op tot 108 Fahrenheit, toch zo'n 42 graden Celcius. Het was een lange rit (bijna 5 uur) en het bleek dat dit National Park totaal niet ons ding was. Niet alleen vanwege de temperatuut, maar ook omdat het park op zand, stenen, zout en hitte, na, niet echt iets te bieden heeft. Gelukkig was de lange rit niet voor niets, want we moesten toch door het park om bij onze tussenstop richting Yosemite te komen, namelijk Lone Pine.

Toen we vanochtend aanschoven bij het ontbijt in de Best Western in Lone Pine kwamen we daar toevalligerwijs hetzelfde stel tegen als in Page; zit je honderden kilometers verderop weer in hetzelfdemhotel. Na het uitwisseen van ervaringen vertrokken we richting Exeter. Van de receptioniste kregen we een alternatieve route uitgetekend en besloten deze tevolgen. Een zeer bochtige weg door de bergen volgde, maar het resultaat ws fantastisch. Zaten we gisteren nog op 100 feet onder zeeniveau in Death Valley met 42 graden, vandaag reden we op 6000 feet met 1 graad. De sneeuw lag nog langs de weg en de berg lag in de wolken. De smeltende sneeuw leverde prachtige watervallen en snelstromende riviertjes op en na de geweldige rit leken we in een andere wereld beland: groene weides, mooie stroompjes en fruitkwekerijen zover het oog reikte. Typisch Californie. Vanavond slapen we in Exeter en morgen gaan we naar Sequioa en Yosemite.